تپه های دودزای کانادا - مجله فروشگاه

گروه تحقیقی به وسیله اقیانوس از قطب شمال و از مسیر تنگه برینگ و سپس به سمت شرق و بعد از گذشتن از بارو به آلاسکا رفتند تا در آنجا به گروه اعزامی از بریتانیا از شمال شرق بپیوندند. وقتی گروه تحقیقی مک کلوری به دهانه رود هورتون در دریای بیوفورت در نزدیکی کیپ باتهرست (cape Bathurst) در شمال غربی کشور کانادا رسیدند، مک کلوری در فاصله دور دودی دید. او انتظار داشت که این دود از آتش یک کمپ باشد که شاید فرانکلین و گروهش درست نموده بودند، به همین دلیل سریعا یک گروه برای پیدا کردن منشأ دود به آنجا فرستاد.

گروه فرستاده شده آتشی که از کمپ فرانکلین باشد پیدا نکرد، بلکه با ستون هایی از دود غلیظ روبرو شدند که از درون زمین بیرون می آمدند. اعضای گروه با نمونه ای از سنگ های دودزای آنجا بازگشتند و وقتی آن را روی میز مک کلوری گذاشتند سنگ کل میز چوبی او را سوزاند.

مک کلوری فکر می کرد سنگ ها، آتش فشانی باشند، ولی حقیقت چیز دیگری بود. کوه ها حاوی میزان فراوانی زغال سنگ غنی شده با سولفور بودند (زغال سنگ قهوه ای)، سنگ ها خودبخود در اثر سایش تپه ها و در معرض هوا مشتعل شده بودند. دود آن ها حاوی سولفور دی اکسید و سولفوریک اسید و بخار بودند که همه با هم موجب اسیدی شدن استخر های کم عمق اطراف آنجا و به وجود آمدن دسته ای از حیوانات دریایی شده بود که در آب های اسیدی زیست می نمایند. این موجودات در تضاد با موجوداتی هستند که در آب های شمالی (که قلیایی اند) زیست می نمایند.

محققان بر این باورند که این تپه های دودزا قرن ها در حال سوختن بوده اند و تا آینده های دور نیز همین شرایط را خواهند داشت.