کجا مورچه خوار ببینیم؟ - مجله فروشگاه

مورچه خوار (Anteater)، پستانداری است که ظاهر عجیبش در نگاه اول ممکن است شما را شگفت زده کند. این جانور چهار گونه متفاوت دارد که در این بین، مورچه خوار غول آسا (Giant Anteater) بزرگترین عضو در این خانواده است. این پستاندار طولی بین 182 تا 217 سانتی متر و وزنی بین 33 تا 41 کیلوگرم دارد. مورچه خوارها به واسطه خرطوم دراز، دم پشمالو، پنجه های جلویی بلند و خز منحصر به فردشان شناسایی می شوند.

نام علمی مورچه خوارها Myrmecophaga tridactya است که در زبان یونانی معنای مورچه خوار را می دهد. جالب است بدانید که مورچه خوارها با تنبل های درختی در یک خانواده از پستانداران قرار می گیرند.

رژیم غذایی

سه عضو از بدن مورچه خوارها یعنی زبان، دهان و معده آن ها بسیار تخصصی و در عین حال غیر معمول است. همانطور که از نام این جانوران پیداست، مورچه خوارها از حشرات تغذیه می نمایند. دهان خرطوم مانند مورچه خوارها فاقد دندان است. سر این جانوران بسیار کشیده است و این پستانداران یکی از عجیب ترین و هنرمندانه ترین ساختار زبان را در میان سایر جانوران دارند!

زبان مورچه خوارها در پایانی کاسه سرشان جمع می گردد و جناغ سینه آن ها متصل است! هنگامی که زبان این پستانداران تا پایان بیرون آورده می گردد، طول زبان دو برابر طول کل سر آن ها است. طول زبان این پستانداران به 60 سانتی متر می رسد.

زبان مورچه خوارها بسیار باریک است و برخی اوقات رنگ قرمز روشن دارد. زبان این جانوران با صدها قلاب بسیار کوچک پر شده است. از آنجایی که این جانوران فاقد دندان هستند و از سویی دیگر فک آن ها قابلیت حرکت آن چنانی ندارد، این قلاب ها به همراه بزاق بسیار چسبنده به یاری مورچه خوار می آیند تا حشرات را بدون جویدن مستقیما وارد معده کند!

درون معده، صدها مورچه و حشرات دیگر از طریق یک سنگدان بسیار قدرتمند له می شوند! جالب است بدانید که از نظر وجود سنگدان در معده مورچه خوارها، سیستم هضم غذای این جانوران تا حد زیادی به پرندگان نزدیک است. درست است که رژیم غذایی مورچه خوارها را حشرات تشکیل می دهند اما با این وجود، این پستانداران بسته به گونه خود، غذای خود را با روش های مختلفی تامین می نمایند.

رفتار و عادات طبیعی

مورچه خوارها، یک زندگی منزوی و عاداتی بسیار ساده دارند. شاید در نگاه اول مورچه خوارها حیوانات آرامی به نظر برسند اما در حقیقت اگر این پستانداران خود را در معرض خطر ببیند، واکنش نشان می دهند. شکارچیان اصلی مورچه خوارها در طبیعت را پلنگ ها، مارها، عقاب ها و شغال ها تشکیل می دهند.

هنگامی که یک شکارچی به مورچه خوار نزدیک می گردد، مورچه خوارها بر روی دو پای خود می ایستند و از دم قوی خود به عنان پایه سوم استفاده می نمایند. سپس دست های خود را کاملا باز می نمایند و پنجه های خود را نمایش می دهند. در این حالت مورچه خوارها در بزرگترین میزان خود هستند و برای شکارچیان ظاهر بسیار ترسناکی دارند.

فراوری مثل

مورچه خوارها سالی یک بار فراوری مثل می نمایند. به علت ساختار خاص بدن این جانوران، مورچه خوارها قادر نیستند تا بچه های خود را بغل نمایند و به همین علت بچه های آن ها بر روی پشت مادر می نشینند و مادر آن ها را حمل می نماید!

پس از گذشت یک ماه، بچه ها گشت و گذار و کسب تجربه را شروع می نمایند اما مادر تا یک سالگی در کنار بچه ها می ماند و از آن ها مراقبت می نماید. پس از گذشت یک سال بچه ها کاملا مستقل می شوند.

حقایق

• مورچه خوار غول آسا قادر است تا 30,000 حشره را در یک روز بخورد!
• طول خز مورچه خوار غول آسا به 50 سانتی متر هم می رسد.
• مورچه خوارها در حین راه رفتن پنجه های خود را خم می نمایند تا پنجه هایشان همواره برای کندن زمین تیز باقی بماند.
• نوعی از مورچه خوارها که Sliky Anteater نام دارد، کوچکترین نوع مورچه خوار است اما در عین حال پر سر و صداترین نوع نیز به شمار می رود! این مورچه خوار هنگام روبرو شدن با خطر جیغ بلندی از خود فراوری می نماید.
• مورچه خوارها از نظر شرایط بقا در مرحله آسیب پذیر قرار دارند که این بدان معناست که اگر شرایط بقای آن ها به همین شکل ادامه پیدا کند، این پستانداران به زودی وارد مرحله در خطر انقراض می شوند.

کجا مورچه خوار ببینیم؟

مورچه خوارها (مخصوصا مورچه خوارهای غول آسا) تمایل دارند تا در نقاط مرطوب و مناطقی همانند جنگل های بارانی زندگی نمایند. این پستاناران معمولا در نقاط وسیع جنگلی زندگی می نمایند و به همین علت تماشا آن ها از نزدیک و در دل حیات وحش کار چندان آسانی نخواهد بود. مورچه خوارها غالبا در آمریکای جنوبی و مرکزی زندگی می نمایند. از جمله کشورهایی که تعداد مورچه خوارها در آن ها نسبتا زیاد است می توان به مکزیک، کاستاریکا و گواتمالا اشاره نمود.

نظر شما در خصوص مورچه خوارها چیست؟ نظرات خود را با خبرنگاران در میان بگذارید.