احسان حدادی: نمی توان به کسی تهمت بی غیرت زد - مجله فروشگاه

به گزارش خبرنگاران، روزنامه ایران نوشت: احسان حدادی نایب قهرمان المپیک 2012 لندن و قهرمان پرتاب دیسک ایران و آسیا، یکی از ورزشکارانی است که همواره با اشتیاق و علاقه فراوانی درباره فوتبال صحبت نموده و خیلی ها هم از علاقه شدید او به دروازه بانی فوتبال اطلاع دارند. با این حال، او هم هر از گاهی از شرایط خود ابراز نارضایتی می نماید. صحبت های اخیر بهداد سلیمی و واکنش جمعی که بازیکنان تیم ملی فوتبال به او داشتند، به یکی از موضوعات پرحاشیه ورزش ایران در چند روز اخیر تبدیل شده است.

حدادی درباره صحبت های سلیمی و واکنش فوتبالیست ها به ایران گفت: فکر می کنم بهداد یک مقدار ناراحت بود و حرف هایی را عنوان کرد. بالاخره ما ورزشکاران هم مثل همه مردم شرایطی در زندگی روزمره مان به وجود می آید و گاهی حرف هایی می زنیم که نباید بزنیم و خود بهداد هم گفته بود که برخی از حرف هایش اشتباه بوده و عذرخواهی هم کرد. اما همه می دانند که فوتبال صندلی ویژه ای در سراسر جهان دارد و هیچ کسی خودش را با فوتبالیست مقایسه نمی نماید. هر پاداشی هم که داده می گردد، به حق و ناحقش کاری ندارم ولی در همه جای جهان داده می گردد. البته در کشورهای دیگر به رشته های دیگر هم توجه می گردد و اسپانسرها می آیند ولی متأسفانه در کشور ما، توجه همه به سمت فوتبال رفته است. رسانه، پول، صدا و سیما و در کل همه چیز و ورزشکاری که مدال المپیک دارد، تحت تأثیر قرار می گیرد. موقعی که می بینید 5، 4 ماه از بازی های آسیایی گذشته و پاداش ها پرداخت نشده و شنیده می گردد می خواهند آن را کم و زیاد نمایند یا این که پارسال قول سکه داده بودند ولی بعد تصمیم گرفته شد به صورت ریالی و نصف آن مبلغ پرداخت گردد، ورزشکاران را یک مقدار ناراحت می نماید. بالاخره آنها رفته اند و مدال کسب نموده اند و پرچم ایران را بالا برده اند ولی قطعاً نمی توانیم به کسی تهمت بی غیرت بزنیم. اگر هم بهداد حرفی زده، منظورش چیز دیگری بوده است و قطعاً نمی خواسته به کسی توهین کند.

این پرتابگر دارنده مدال طلای بازی های آسیایی 2018 ادامه داد: بالاخره فوتبالیست های ما هم زحمت کشیده اند و مردم ما هم چه تیم ملی فوتبال ببرد یا ببازد، آن را دوست دارند. در حالی این روزها از فوتبال انتقاد می گردد که با بازی استقلال و پرسپولیس، باز هم می بینیم که 100 هزار نفر به استادیوم آزادی می روند و میلیون ها نفر هم از خانه های خود این بازی را نگاه می نمایند. حالا اگر مسابقات دوومیدانی یا همین پرتاب دیسک و وزنه برداری المپیک را در استادیوم آزادی برگزار نمایند، قطعاً بیشتر از 3، 2 هزار نفر آدم نمی رود. من دوومیدانی را گفتم که پرطرفدارترین رشته المپیک است و در هر مسابقه المپیک 100 هزار نفر می نشینند و نگاه می نمایند ولی باز هم می گویم منظور بهداد، فوتبالیست های باغیرت ما نبوده است.

حدادی صحبت های خود را این گونه تکمیل کرد: همه ما داریم زحمت می کشیم. هیچ ورزشکاری دوست ندارد ببازد. ما دوست نداریم از المپیک یا بازی های آسیایی بدون مدال برگردیم و فوتبالیست ها هم قطعاً دوست ندارند در جام ملت ها یا لیگ قهرمانان آسیا مقام نیاورند.

او درباره صحبت های روز گذشته سلیمی مبنی بر این که اعتراضش در فضای مجازی بهتر جواب داده، گفت: فضای مجازی در حال حاضر ممکن است بیشتر از رسانه نقش داشته باشد ولی رسانه هم می تواند به ورزشکارهایی که می خواهند صحبتی داشته باشند، یاری کند ولی بدی که فضای مجازی دارد، این است که اخبار غلط هم در آن زیاد است و شما در رسانه خبر غلط کمتر می بینید. متأسفانه الان هم که همه جای جهان روی ایران زوم نموده اند و ما باید خیلی باهوش باشیم. به خدا هیچ کسی دلش برای ما نمی سوزد. نه امریکا، نه انگلیس و نه آلمان و فرانسه و ما باید خودمان حواس مان باشد.

این دوومیدانی کار نظر حمید سوریان که در مصاحبه با ایران گفته بود که ورزشکاران باید از فضای مجازی فاصله بگیرند را تأیید کرد: دقیقاً همین طور است. الان وضعیت طوری شده که همه چه جوان ها و چه بزرگسالان به نوعی معتاد فضای مجازی شده اند. فضای مجازی برای یک تایمی خوب است. ما هزار مسأله در فضای مجازی می بینیم و گاهی می خواهیم زندگی های خود را به آن شکل دربیاوریم ولی در همین آمریکا و اروپا هم مردم برای فضای مجازی وقت کمی می گذارند. در خارج هر کسی یک برنامه ارتباطی دارد ولی در ایران چند برنامه وجود دارد.

حدادی درباره این که خودش هم گاهی از این که امکانات، پول و مربی ندارد، گله می نماید، چنین واکنشی داشت: قطعاً من همه این موضوعات را درک می کنم و متوجه می شوم. یکسری از حرف های بهداد کاملاً درست است. یک ورزشکار گاهی از نبود مربی و امکانات ناراحت می گردد ولی در کل باید به نظر مردم احترام بگذاریم. اگر فوتبالیست های تیم ملی پاداشی هم گرفته اند به خاطر شاد کردن دل مردم بوده است. مردم ما فوتبال را خیلی دوست دارند و کاری هم نمی توان کرد. اگر من روزی 5 مدال المپیک بگیرم، شاید تأثیر زیادی در جامعه نگذارد ولی تیم ملی فوتبال یمن و عمان را ببرد، مردم خیلی شاد می شوند و تنها در فوتبال است که وقتی به جام جهانی می رویم، مردم به خیابان می ریزند و ممکن است ساعت ها پشت ترافیک بمانیم.