اشتراکات فرهنگی و ادبی میان هندوستان و ایران زیاد است

به گزارش مجله فروشگاه، به گزارش خبرنگار خبرنگاران در قم، برنامه دیدار با داستان نویس فارسی به میزبانی دکتر راجیندار کومار رئیس دپارتمان ادبیات فارسی دانشگاه دهلی با حضور حمید بابایی نویسنده رمان های پیاده، خاکسفید و چهل و یکم و سمیه سلطانپور کارگزار ادبی و مدیر بخش داستان حوزه هنری قم و جمعی از اساتید و دانشجویان ادبیات فارسی هند بر بستر فضای مجازی برگزار گردید.

اشتراکات فرهنگی و ادبی میان هندوستان و ایران زیاد است

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور بمبئی ما را تجربه کنید.

حمید بابایی داستان نویس و منتقد ادبی در این نشست با اشاره به اشتراکات فرهنگی و ادبی میان دو کشور هندوستان و ایران گفت: نکات مشترک و مثبت زیادی بین این دو کشور وجود دارد و این برنامه را حرکتی خوب و مفیدی برای آشنایی بیشتر مخاطبین هندوستانی با ادبیات معاصر ایران می دانم.

بابایی پس از خواندن داستانی کوتاهش در پاسخ به سوالی درباره عنوان اثرش، اعلام کرد: رکن اول نامگذاری یک داستان، داشتن جذابیت است و این عامل باعث می گردد مخاطب با داستان درگیر گردد، به همین دلیل می خواستم مخاطب از ابتدا با داستان همراه گردد؛ اژدها در این داستان نماد مرگ است و من سعی نموده ام با این نشانه گذاری و بازی با این مفهوم داستان را جلو ببرم.

دکتر راجیندار کومار رئیس دپارتمان ادبیات فارسی دانشگاه دهلی هم که مدیریت نشست را بر عهده داشت، درباره شباهت جهان داستانی این اثر با برخی داستان های سوال کرد، که بابایی در پاسخ گفت: چوبک یکی از داستان نویسان مهم ایران است. شاید مثل بسیاری از نویسندگان هم عصر خود که زیر سایه صادق راهنمایی قرار گرفته است، آن گونه که باید قدر ندیده است.

نویسنده رمان خاکسفید در ادامه به آنالیز نویسندگان معاصر ایران پرداخت و گفت: نویسنده محبوب من، قطعا هوشنگ گلشیری است. بجز اینکه انتها نامه کارشناسی ارشدم به این نویسنده اختصاص داشت، هنوز از خواندن آثار وی به وجد می آیم. در عین حال در حوزه رمان احمد محمود را بسیار می پسندم و همین طور رضا براهنی را دوست دارم.

این نویسنده و منتقد ادبی در انتها درباره تفاوت رویکرد رمان و داستان کوتاه و جهان این دو در آثارش سخن گفت و یادآور شد: جهان رمان هایم با داستان های کوتاه هایم بسیار متفاوت است. به هر جهت با چاپ سه رمان به این سمت رفته ام که از نظر فلسفی رویکردم نسبت به مقوله جبر و اختیار را در ابعاد مختلف مورد آنالیز قرار دهم. اما در داستان کوتاه بیشتر سعی می کنم فرم های مختلف را کار کنم و بیشتر نگاهم تجربی است و می کوشم کسب تجربه کنم.

در ادامه این نشست سمیه سلطانپور با اشاره به سفر سال گذشته اش به دهلی و صحبت با دانشجوهای دو دانشگاه دهلی و جواهر، یکی از مسائل عظیم دانشجویان را نبود شغل بعد از فارق التحصیلی در رشته زبان فارسی عنوان نمود و گفت: من برای این مشکل شش شغل اصلی پیشنهاد می کنم که به وجود آمدن این شش شغل، شغل های دیگری را هم به همراه خواهد داشت. اولین شغل مترجمی است. ترجمه داستان های کوتاه فارسی برای مجلات و مسابقات داستانی هندوستان و کشورهای انگلیسی زبان. برای این کار باید مجلاتی که داستان منتشر می نمایند و مسابقات و جشنواره های داستانی را شناسایی کنید و نحوه ارسال اثر برای آن ها را آنالیز کنید. حدودا پنجاه مجله ادبی برتر جهان به زبان انگلیسی چاپ می گردد و همه آن ها داستان های ترجمه شده از سراسر جهان را برای انتشار می پذیرند و برای داستان های پذیرفته شده حق الزحمه در نظر می گیرند. دانشجوها می توانند داستان ها را ترجمه نمایند و برای این مجلات بفرستند و حق الزحمه مجلات را به عنوان حق الزحمه ترجمه دریافت نمایند. جایزه برنده شده در مسابقات هم معمولا بین نویسنده داستان و مترجم تقسیم می گردد.

وی ادامه داد: پیشنهاد دوم ام ادیتور و ویراستاری کارهای ترجمه شده از زبان فارسی به زبان های انگلیسی، هندی و اردو. همه کارهای نوشته شده و یا ترجمه شده قبل از انتشار احتیاجمند آنالیز شدن توسط ادیتور است. ادیتور یا ویراستار در کار ترجمه باید متن ترجمه را با متن اصلی تطبیق بدهد و مطمئن گردد که مترجم منظور نویسنده را به درستی منتقل نموده است. این کار در برخی مواقع از کار ترجمه سخت تر است.

سلطانپور اعلام کرد: ویراستار و سرویراستار بخش فارسی ناشرهایی که در هند مستقر هستند و ناشرهای هندی پیشنهاد بعدی من است. ناشرهای هندی و ناشرهای بین المللی مستقر در هندوستان علاقه زیادی به منتشر کردن رمان های فارسی به زبان انگلیسی، هندی و اردو دارند ولی برای پیدا کردن داستان های مناسب و برای جستجو و تحقیق درباره نویسنده های فارسی زبان احتیاجمند ادیتورهایی هستند که به زبان فارسی و داستان فارسی تسلط داشته باشد. اگر ناشرها بخش فارسی را در انتشارات خود فعال نمایند به غیر از ادیتور مشاغل دیگری را هم احتیاج دارند که برای این مشاغل دانستن زبان فارسی و آشنایی با داستان های فارسی الزامی است.

ایجنت ادبی دیگر شغلی بود که سلطانپور در این برنامه به دانشجویان هند پیشنهاد داد و توضیح داد: ناشرهای زیادی در هند هستند که تمایل به منتشر کردن داستان های فارسی دارند ولی چون با زبان فارسی آشنا نیستند و دسترسی به نویسنده ها و داستان های فارسی ندارند نمی توانند روی داستان های فارسی سرمایه گزاری نمایند. شما اگر روابط عمومی قوی دارید و می توانید با مردم به راحتی ارتباط برقرار کنید و به داستان های فارسی علاقه دارید و آن ها را می خوانید، می توانید یک رابط خوب بین ناشرهای هندی و داستان های فارسی باشید.

این کارگزار ادبی بازاریاب ادبیات داستانی را به عنوان پنجمین شغل عنوان نمود و افزود: هندوستان کشوری است که به راحتی با همه جهان در ارتباط است و می تواند رابط خوبی برای ناشرهای ایرانی برای فروش کتاب هایشان در بازار جهانی باشد. این کار را افرادی می توانند انجام بدهند که به زبان فارسی تسلط داشته باشند و بتوانند وارد شبکه های فروش مجازی بشوند و برای فروش کتاب ها به زبان فارسی در سرتاسر جهان بازار فروش پیدا نمایند. بازاریاب های ادبیات داستانی حتی می توانند برای ناشرهای هندوستانی هم بازار فروش داستان های فارسی را ایجاد نمایند.

مدیر بخش داستان حوزه هنری قم در بخش انتهای سخنانش مسئول بخش ادبیات فارسی کتابخانه ها را از دیگر شغل های پیشنهادی اش توصیف کرد و گفت: شاید درحال حاضر کتاب خانه های هندوستان بخش ادبیات فارسی نداشته باشد و این مایه تاسف است و نشان دهنده کم کاری ما به عنوان فارسی زبان در تعامل با کشورهایی همسایه ای که از لحاظ فرهنگی و زبانی به ما نزدیک هستند. ولی در زمان کوتاهی می توانیم احتیاج به ایجاد بخش فارسی را در کتابخانه ها ایجاد کنیم. من می توانم با ناشرهای ایرانی هماهنگ کنم تا برای بخش های فارسی زبان کتابخانه های دهلی و بقیه شهرهای هندوستان کتاب ها را با تخفیف های ویژه ارائه بدهند و می توانم با بخش مالی سفارت هندوستان در تهران هماهنگ کنم تا بتوانیم کتاب ها را به دست کتابخانه ها برسانیم.

وی گفت: سوال اصلی اینجا پیش می آید که چه کتاب هایی را کتابخانه ها دوست دارند تا برایشان فرستاده بگردد؟ در اینجا شما به عنوان مسئول بخش فارسی باید بتوانید لیست ارئه بدهید، برای این کار شما احتیاج به آشنایی با داستان نویس های فارسی زبان و آشنایی با داستان هایی که می نویسند دارید.

سلطانپور افزود: برای رسیدن به این شغل ها دانشجویان رشته ادبیات فارسی باید تمرکزشان را روی ادبیات داستانی معاصر فارسی بیشتر نمایند و کوشش نمایند تا با ترجمه داستان کوتاه های فارسی و ارائه آن ها به مجله ها و روزنامه هایی که داستان منتشر می نمایند، برای داستان های فارسی خواننده پیدا نمایند و برای خودشان کسب درآمد نمایند. ناشرهای هندی و ناشرهای بین المللی مستقر در کشور هندوستان هم با دیدن اقبال خواننده ها به داستان های فارسی تمایل پیدا می نمایند تا بخش فارسی را در انتشاراتشان فعال نمایند و برای این بخش ادیتورهایی انتخاب نمایند. شما که فعال در بخش ادبیات داستانی فارسی هستید اولین گزینه انتخاب این ناشرها خواهید بود.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران
انتشار: 7 مهر 1399 بروزرسانی: 7 مهر 1399 گردآورنده: ushop30.ir شناسه مطلب: 1134

به "اشتراکات فرهنگی و ادبی میان هندوستان و ایران زیاد است" امتیاز دهید

1 کاربر به "اشتراکات فرهنگی و ادبی میان هندوستان و ایران زیاد است" امتیاز داده است | 5 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "اشتراکات فرهنگی و ادبی میان هندوستان و ایران زیاد است"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید