تمرهندی و خواص شگفت انگیز آن - مجله فروشگاه

تمبر هندی چیست؟

تمبرهندی درختی با چوب سخت و نام علمی آن Tamarindus indica است. این درخت، بومی آفریقاست ولی در هند، پاکستان و سایر منطقه ها گرمسیری رشد می نماید.

این درخت، غلاف هایی شبیه به دانه لوبیا تولید می نماید که درون آن، دانه هایی وجود دارد. دانه ها با پالپی فیبردار احاطه شده اند. پالپ میوه های کال تر، سبز و ترش مزه است. هر چقدر که رسیده تر می گردد، آب دارتر شده و طعم آن به سمت ترشی و شیرینی می رود.

جالب است بدانید که تمبر هندی را گاهی با نام خرمای هندی می شناسند. این میوه، کاربردهای فراوانی دارد؛ برای آشپزی، به عنوان یک داروی گیاهی و… از آن استفاده می نمایند.

این میوه گرچه بومی نواحی آفریقایی است، این روزها به سراسر دنیا رسیده، در کشورهای مختلفی کشت می گردد و تقریبا در همهٔ منطقه ها گرمسیری پرورش داده می گردد. چون خواص فراوان و طعمی منحصربه فرد دارد، مورد توجه قرار گرفته است.

هزاران سال است که این میوه کشت می گردد و در حدود 5 هزار سال پیش راه خود را به آسیا باز نموده است. این میوه حدود 500 سال پیش به وسیله مهاجران اسپانیایی به آمریکا رفته است. امروزه، آمریکای جنوبی و مکزیک بزرگ ترین مصرف نمایندگان و تولیدنمایندگان این میوه در سراسر دنیا هستند.1

مواد مغذی تمر هندی

تمر هندی حاوی مواد مغذی است و کالا ارزشمندی در سراسر دنیا محسوب می گردد. از جمله خواص آن مقادیر بالای ویتامین C ، ویتامین E و ویتامین B ، کلسیم، آهن، فسفر، پتاسیم، منگنز و فیبر غذایی است. ترکیبات ارگانیک زیادی وجود دارند که تمرهندی را عامل آنتی اکسیدان و ضد التهاب می سازد.2

خواص درمانی

ـ میوه های این گیاه سرشار از ویتامین C است و برای درمان اسکوربوت و سرماخوردگی مفید است.

ـ مقوی قلب و معده، از بین برنده حالت تهوع و استفراغ، ملین طبع و مسهل صفرا و اخلاط سوخته است.

ـ باعث پایین آمدن حرارت بدن (تب) و برطرف عطش می گردد. میوه های این گیاه نیز باعث کاهش کلسترول خون و بعلاوه درمان اختلالات صفراوی می گردد.

ـ ضماد آن جهت دررفتگی عضو و تقویت عضله و همراه با روغن حیوانی جهت باز کردن دمل در قدیم مورد استفاده قرار می گرفته است.

ـ آشامیدن آب آن برای برطرف هموروئید (بواسیر) مفید است و از برگ های آن برای درمان سوختگی استفاده می نمایند. شربت تمرهندی مورد استفاده بسیاری از ملل است و باعث برطرف تشنگی می گردد.

امروزه تمرهندی کاربرد درمانی سنتی خود را، بخصوص در ایران، تقریبا از دست داده و صرفا به صورت خوراکی مصرف می گردد. ازجمله می توان به رب و شیره تمرهندی اشاره نمود، رب تمرهندی چاشنی قلیه ماهی، معروف ترین خورش جنوبی ها و شهرهای آبادان و خرمشهر است.

بعلاوه اهالی جنوب پیش از تنوری کردن ماهی، پوست آن را به شیره تمرهندی آغشته می نمایند. آش تمرهندی و خورش بامیه از دیگر خوراکی هایی هستند که چاشنی آنها شیره تمرهندی است.

حواستان باشد تمرهندی را نباید در آب زیاد مالید زیرا موجت تهوع و استفراغ می گردد، بلکه باید آن را در آب خیساند، وقتی در آب حل شد آن را صاف نموده و با کمی نبات یا شکر آشامید.3

کاربردهای تمبر هندی

روش های زیادی برای مصرف تمبر هندی و بهره بردن از خواص درمانی آن وجود دارد از جمله اینکه:

این میوه را می توان خام مصرف کرد.

این میوه را بعد از اینکه کاملا رسید، می توان برای تهیه ٔ دسرها استفاده کرد.

می توانید تمبر هندی را خشک و سپس آسیاب کنید و به عنوان ادویه از آن بهره ببرید.

غالب اوقات به شکل سس یا مربا استفاده می گردد.

در بعضی از کشورهای دنیا آن را خشک می نمایند و بعد از تولید کردن به شکل آب نبات در می آورند.

در آسیا و آمریکای جنوبی، تمبر هندی را در بعضی از غذاها و انواع سوپ می ریزند تا از خواص آن نهایت بهره را ببرند.1

عوارض

ـ خوردن زیاد تمر هندی باعث خراش روده و ایجاد سرفه می گردد.

ـ ناشتا خوردن تمر هندی مضر است، خام، تازه و نورس آن بسیار نفاخ و دیرهضم است.

- تمبر هندی برای ریه و طحال خوب نیست و در اشخاصی که ریه و طحال ضعیف دارند خطرناک است.

-یکی از مضرات تمر هندی اینست که مصرف آن برای خانم های حامله خطرتاک است.

- مصرف ناشتا تمر هندی برای بدن ضرر دارد.3

کاربردهای تمبر هندی در خانه داری

از پالپ تمبر هندی می توانید به عنوان ماده ای برای براق کردن فلزات بهره ببرید. این میوه حاوی اسید تارتاریک است که برای از بین بردن جرم فلزات مس و برنز کاربرد دارد.

خلاصه: از تمبر هندی به عنوان طعم دهنده برای تهیه ٔ بسیاری از غذاها و سس ها استفاده می گردد. این میوه، خواص درمانی هم دارد و علاوه براین از آن می توان به عنوان جرم گیر فلزات نیز استفاده کرد.

تمبر هندی سرشار از مواد مغذی مختلف است. یک فنجان معادل 120 گرم از پالپ این میوه حاوی مواد زیر است:

منیزیم: 28 درصد از احتیاج روزانه

پتاسیم: 22 درصد از احتیاج روزانه

آهن: 19 درصد از احتیاج روزانه

کلسیم: 9 درصد از احتیاج روزانه

فسفر: 14 درصد از احتیاج روزانه

ویتامین b1 (تیامین): 34 درصد از احتیاج روزانه

ویتامین b2 (ریبوفلاوین): 11 درصد از احتیاج روزانه

ویتامین b3 (نیاسین): 12 درصد از احتیاج روزانه

به غیر از موراد بالا، مواد مغذی دیگری چون ویتامین c، ویتامین k، ویتامین b6، فولات، ویتامین ب 5، مس و سلنیوم در این میوه وجود دارد.

این میوه بعلاوه حاوی 6 گرم فیبر، 3 گرم پروتئین و یک گرم چربی است. در مجموع 287 کالری دارد که بیشتر آن از قند است.

در واقع، یک فنجان تمبر هندی، حاوی 69 گرم کربوهیدرات به شکل قند است که برابر است با 17/5 قاشق چای خوری شکر.

با وجود این اندازه بالای قند، تمبر هندی به عنوان میوه، شکر افزوده نیست؛ یعنی از آن دسته مواد قندی نیست که با سندرم متابولیک و دیابت در ارتباط است.

با وجود این، تمبر هندی نسبت به بسیاری از میوه های دیگر، کالری بالایی دارد و برای کسانی که در کوشش اند تا اندازه کالری ورودی بدن را کنترل نمایند، ممکن است مشکل ساز گردد.

این میوه حاوی پلی فنول است. این عنصر گیاهی خواص فراوانی برای سلامتی دارد و بسیاری از انواع آن به عنوان آنتی اکسیدان در بدن عمل می نمایند.1

پینوشتها

1.www.chetor.com

2.www.rastineh.com

3.www.asriran.com

منبع: راسخون