روزه داری به شرط حفظ سلامت روان
به گزارش مجله فروشگاه، با فرارسیدن ماه رمضان یکی از تصمیم هایی که ذهن همه را به خود مشغول می نماید، امکان روزه داری است. باید درنظر داشته باشیم روزه داری نباید به شرایطی بینجامد که موجب تشدید بیماری جسمی و روان شناختی و رفتار نامطلوب یا آسیب روانی گردد.
خصوصا آن دسته از افرادی که مسائل خلقی دارند ضروری است توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند.
مسائل خلقی می تواند تغییراتی در رفتار انسان ایجاد کند و توانایی فرد را در مواجهه و مقابله با فعالیت های معمول مثل محیط کار، زندگی شخصی و محیط تحصیلی و... را تحت تاثیر قرار می دهد پس باید توجه داشت اگر مسائل خلقی فرد در زمان طولانی ادامه پیدا کند و شدت یابد می تواند به اختلالات خلقی تبدیل گردد.
افرادی که از لحاظ روان شناختی خلق پایینی دارند و دچار افسردگی هستند یا افرادی که دچار خلق متغیرند و کسانی که کنترل خشم و هیجان ندارند، غالبا مداخلات دارویی در خصوصشان صورت می گیرد و با توجه به این که در بعضی زمان ها مداخلات دارویی باید در زمان تعیین صورت بگیرد بنابراین این افراد امکان این که روزه بگیرند، ندارند ولی چنانچه بیماری های خفیف داشته باشند و مداخلات دارویی امکان تغییر زمان مصرف داشته باشد می توانند روزه بگیرند.
باید توجه داشت اگر فرد توهم و هذیان دارد، روزه داری تأثیری منفی بر سلامت جسم و روان او دارد و برای جلوگیری از شدت بیماری توصیه می گردد روزه نگیرد.
همچنین در خصوص افرادی که دچار بی خوابی و تحریک پذیری هستند و خشم کنترل نشده دارند نیز توصیه می گردد از روزه داری خودداری نمایند. این توصیه در خصوص افرادی که دچار اختلالات دوقطبی هستند نیز
صدق می نماید و با توجه به این که سلامت روان امر بسیار مهمی است بنابراین ابتدا ضروری است برای روزه داری متناسب با نوع اختلال تصمیم گیری گردد.
دکتر مهرنوش دارینی - روان شناس و مشاور / روزنامه خبرنگاران
منبع: جام جم آنلاین