نقره داغ والدین در ایستگاه سرویس مدارس - مجله فروشگاه

به گزارش جام جم، در حالی که در شهر بزرگی مثل یزد، شهرداری نرخ کرایه ایاب و ذهاب یک سال تحصیلی دانش آموزان را مشخص کرده و قیمت ها را در معرض دید همگان قرار داده، اما در تهران در فاصله ای 10روزه از شروع سال تحصیلی، اوضاع سرویس مدارس همچنان درهم و برهم است.

دانش آموزانی که به مدارس نزدیک خانه هایشان می روند به سرویس ایاب و ذهاب نیاز ندارند، اما آن ها که به هر دلیل در مدارس دورتر ثبت نام کرده اند و به خدمات حمل ونقل نیاز دارند، امسال یا هنوز از نرخ های نهایی مطلع نشده اند یا اگر تکلیفشان مشخص شده باید قیمت های عجیب و غریبی را بابت رفت و آمد بپردازند.

در این میان، بعضی مدارس غیر دولتی رکورد زده و قرارداد هایی به واقع کلان را با خانواده ها منعقد کرده یا در حال انعقاد هستند. از سوی دیگر این وضع مبتلابه بعضی از مدارس دولتی هم شده است؛ به طوری که بسیاری از خانواده ها امسال ترجیح داده اند خودشان قبول زحمت کرده و دانش آموزان را با خودروی شخصی به مدرسه ببرند و برگردانند.

اما والدینی که درگیر مشکلاتی همچون بیماری یا شرایط هایی مثل اشتغال همزمان هستند به ناچار مقابل قیمت ها تسلیم شده و پیه نرخ ها را به تن مالیده اند.

این در شرایطی است که پیگیری ها نشان می دهد هنوز مدارس، قیمت سرویس ایاب و ذهاب را در سامانه سپند (سامانه پایش ناوگان دانش آموزی) که زیر نظر اداره کل انجمن اولیا و مربیان فعالیت می کند، درج نکرده اند که به این ترتیب، امکان رصد قیمت وجود ندارد.

با این حال، اطلاعاتی که جام جم از چند نقطه شهر تهران به دست آورده به خوبی نشان می دهد گرانی از یک سو و نرخ های سلیقه ای از سوی دیگر، به حوزه سرویس مدارس ورود کرده است.

از هفت تا 37 میلیون تومان

در شرایطی که در شهر یزد حداکثر قیمت مشخص شده برای استفاده از سرویس مدرسه در شش روز هفته و تا 15 کیلومتر فاصله، سه میلیون و 900 هزار تومان مشخص شده و در شهر مشهد نیز بر اساس پیگیری های ما قیمت ها حول و حوش سه میلیون تومان می چرخد در شهر تهران این قیمت ها بیشتر به رویا شبیه است، زیرا حداقل قیمت هایی که به خانواده ها (آن ها که به ما اطلاعات دادند) اعلام شده حداقل هفت میلیون تومان آن هم برای راستا هایی است که با پای پیاده کمتر از 10 دقیقه طول می کشد.

قیمت هفت میلیون تومان متعلق به یک مدرسه غیر دولتی در منطقه 14 تهران (از منطقه ها شرقی شهر) است؛ منطقه ای که یکی دیگر از والدین که راستا میان خانه و مدرسه شان حدود 12 کیلومتر است قیمت را 13 میلیون تومان گزارش می دهد. پدر یکی از دانش آموزان در محله تسلیحات تهران نیز امسال باید هشت میلیون تومان بابت سرویس مدرسه بپردازد؛ آن هم برای راستای که کمتر از دو کیلومتر است.

در منطقه هفت مرکز هم یکی از مدارس ابتدایی غیر دولتی برای ایاب و ذهاب 22روزه در ماه قیمت 10 میلیون تومان را به خانواده ها اعلام کرده؛ در حالی که پدر یک دانش آموز مدرسه دولتی به ما گزارش می دهد قیمت اعلام شده به آن ها بابت هفته ای پنج روز در هفته، ماهانه یک میلیون و 200هزار تومان است که برای یک سال تحصیلی بیش از 10 میلون تومان می شود؛ آن هم برای راستای به کوتاهی سه کیلومتر.

اما در این بازار آشفته و پر حرف و حدیث، بعضی مدارس غیر دولتی به واقع گوی سبقت را از دیگران ربوده اند؛ مدارسی که قیمت هایشان سر به فلک می کشد. طبق اطلاعات کسب شده جام جم بسیاری از این مدارس به ویژه در منطقه ها شمالی شهر کمتر از 20 میلیون تومان هزینه سرویس ندارند که وقتی نوبت مدارس برند غیر دولتی می رسد - مثل مدرسه ای در خیابان فرشته - هزینه ایاب و ذهاب دانش آموزان تا 37 میلیون تومان هم می رسد.

شورای شهر و شهرداری پاسخگو باشند

خانواده ها این روز ها که گیج و مبهوت قیمت ها هستند و خیابان های تهران که از اول مهر قطعا با هجوم خانواده ها برای رساندن بچه ها به مدرسه با خودرو های شخصی، آبستن ترافیک خواهد بود به نظر آن قدر مهم هستند که این وضع آشفته به خاطرشان سروسامانی بگیرد.

البته ما با محمدرضا، ولی زاده، رئیس اداره توسعه انجمن های اولیا و مربیان سراسر کشور، صحبت کردیم. او گفت چه خوب است رسانه ها به جای اینکه از آموزش و پرورش مطالبه گری کنند، شورای شهر به عنوان مرجع نرخ گذاری، شهرداری به عنوان متولی تاکسیرانی و نظارت بر قیمت ها و وزارت کشور به عنوان ناظر بالادستی پیمانکاران را مخاطب قرار دهند و از آن ها درباره گرانی نرخ ها سؤال کنند.

با وجود این، اما، ولی زاده از ما خواست به اطلاع مردم برسانیم بر اساس نرخنامه شورای شهر تهران کف و سقف قیمت ها پنج تا 9 میلیون تومان (تا 15 کیلومتر مسافت) است و اگر مبالغ بیشتری گرفته می شود یا فاصله خانه تا مدرسه بیش از 15 کیلومتر است یا سرویس مجبور به تردد در محدوده طرح ترافیک بوده که برای راننده هزینه دارد یا تخلفی در حال وقوع است - که البته با توجه به یافته های ما به نظر می رسد بیشتر گزینه سوم است - امسال قیمت ها را تا این حد بالا برده است.